woensdag 9 september 2015

Abstracte klanktapijten met sax, tuba en draaitafel

DunningWebsterUnderwood - Bleed

Adaadat, 2015


 

DunningWebsterUnderwood trekt de aandacht met een niet alledaagse bezetting, die bovendien compleet andere muziek maakt dan je op grond van die bezetting zou verwachten. Het trio komt met een cd met abstracte klanktapijten, waarin geen plaats is voor enige muzikale schoonheid. Toch intrigeert 'Bleed' van begin tot eind.

Graham Dunning is een experimentele muzikant die in zijn werk gebruik maakt van draaitafels en effecten, niet zelden afkomstig van gevonden objecten. Dunning maakte vorig jaar twee platen samen met baritonsaxofonist Colin Webster, die ook samenwerkte met o.a. Dead Neanderthals en Mark Holub. Het trio wordt gecompleteerd door Sam Underwood op tuba, die met mede-tubaspeler Stuart Estell het duo ORE vormde. 

ORE bracht in 2012 het album 'Granolithic' uit, waarop beide lage instrumenten met name het doom- en drone-spectrum verkenden. Webster deed ook zoiets (en meer) in een uitgebreide versie van Dead Neanderthals op het Incubate-festival 2014, zoals te horen is op 'Endless Voids', dat recent op cd en lp is verschenen. Het mag niet verwonderlijk heten dat op 'Bleed' lange noten de boventoon voeren, al gebeurt er veel meer dan alleen dat. 

Hoewel met name Webster in staat is het nodige muzikale geweld voort te brengen met zijn baritonsax, blijft dat hier voornamelijk achterwege. Er wordt beheerst gespeeld door zowel Webster als Underwood. Laatstgenoemde produceert veel diepe, donkere klanken die langzaam uit een ondergronds hol lijken te kruipen. Webster verkent een groter muzikaal gebied, gromt soms met de tuba mee maar zoekt ook hogere regionen op, blaast soms alleen lucht door zijn instrument of gebruikt alleen de kleppen. In Grapefleckserpent pakt hij toch even noisy uit. Dunnings geluiden,die voornamelijk lijken te komen van de draaitafel, treden niet vaak op de voorgrond maar zijn toch opvallend aanwezig en hij verlevendigt daarmee de zware klanktapijten van Webster en Underwood. 

'Bleed' blijft echter een abstract muzikaal landschap, opgedeeld in elf stukken die allemaal onder de zes minuten klokken. Het kan even duren voordat de muziek landt, maar dan blijkt de op het eerste gehoor lelijk klinkende experimentele muziek toch de nodige schoonheid te bevatten, niet in ritme of melodie, want die zijn afwezig, maar in de meeslepende spanning die deze muzikanten al zoekend weten te creëren.

http://adaadat.co.uk/dunningwebsterunderwood/ 

http://grahamdunning.com/

http://www.oretubadoom.com/

http://colin-webster.blogspot.nl/





  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten