maandag 16 mei 2016

Donnerwetter - Pavlov Beauty Saloon

Butler Records, 2016

 


Donnerwetter komt binnen anderhalf jaar na zijn sterke, titelloze debuutplaat met de opvolger 'Pavlov Beauty Saloon'. De band trekt alle registers open, maar aanvankelijk lijkt de nieuwe plaat nogal tegen te vallen en het bij lange na niet te halen bij de voorganger. Bij vaker beluisteren komt het echter allemaal goed.

In december 2014 presenteerde Donnerwetter zijn eerste plaat in de kleine bovenzaal van Luxor Live in Arnhem. Voor de presentatie van de opvolger werden de zaken veel groter aangepakt. Op zaterdag 14 mei 2016 vond een heus festival plaats ter ere van het uitkomen van 'Pavlov Beauty Saloon' in de grote zaal van hetzelfde Luxor Live. En als de heren van Donnerwetter ergens goed in zijn, is het reclame maken voor hun product. Eerder baarde men al opzien met het wereldrecord concerten geven binnen 24 uur. Nu kwam in aanloop naar het festival een heuse Donnerwetter-krant uit die in Arnhem en omstreken verspreid werd. 

Als je zo groot uitpakt, dan kan die nieuwe plaat maar beter goed zijn. De eerste beluistering doet echter het ergste vrezen. Het ontbreekt op het eerste gehoor aan catchiness die op het eerste album met nummers als Dance en Ego aanwezig was. 'Pavlov Beauty Saloon' lijkt ook minder losjes, minder speels te zijn dan de voorganger en door een vrij groot aantal langzamere songs lijkt de plaat zelfs een beetje anoniem voort te kabbelen. De bezwaren vallen echter bij herhaalde beluistering een voor een weg.  

De muziek van Donnerwetter kent invloeden uit rock, blues en psychedelica. Waar op het debuut invloeden van Captain Beefheart en Tom Waits er bovenop lagen, zijn die invloeden op dit album meer geïncorporeerd in de eigen sound van de band. In de zang van Rocco Ostermann valt af en toe een Elvis-croon te ontwaren. De muziek is niet eendimensionaal maar gelaagd en laveert tussen serieusheid en gekte, soms binnen een en hetzelfde nummer. 

Het zijn de zotte trekjes die Donnerwetter een bijzondere band maken en op 'Pavlov Beauty Saloon' zijn volop maffe elementen aanwezig, zoals de gestoorde melodie van Mango Juice en de dwangbuis-gekte van Humorphine. Meest prettig gestoord is echter Peek-A-Boo, een tegendraads uptempo rocknummer dat nog het meest aan die andere band doet denken waar Ostermann en gitarist Wout Kemkens in spelen: Shaking Godspeed.

Het gitaarspel is een andere sterke troef van Donnerwetter. Zo is het ritmische spel op het tekstueel met een politieke boodschap geladen Trumpoline overheerlijk en wordt het tragere The Fight Was Fixed met een geweldige gitaarsolo van Kemkens naar grotere hoogte gestuwd. Het zijn twee hoogtepunten en slechts twee voorbeelden van sterk gitaarspel, want de gitaren zijn 'all over the place' en zorgen ervoor dat elk nummer een twist kent. Dat geldt zelfs voor een op het eerste gehoor nogal gewoontjes klinkende song als It's Late.

Donnerwetter besluit 'Pavlov Beauty Saloon' op grootse wijze met While The Moon Shines Through My Beer, een gedragen song  die prachtig is opgebouwd en waarin Ostermann vocaal schittert. Uiteindelijk is de conclusie dat 'Pavlov Beauty Saloon' een groeiplaat is die niet veel onderdoet voor 'Donnerwetter'. Dat bleek al tijdens het optreden dat Donnerwetter op zijn eigen festival gaf, waar de nieuwe nummers naadloos aansloten bij de al bekende songs van het debuut. 

http://www.donnerwetterband.com/ 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten