woensdag 21 oktober 2015

Zwanenzang Sky Architects in stijl

Sky Architects - The Hollows

Eigen beheer, 2015


Het Deense Sky Architects verraste in 2012 met hun debuutalbum 'The Promise Of Tomorrow', dat overigens vooraf werd gegaan door twee ep's en twee singles. De met name instrumentaal sterke post-rock/doom-pop klonk helder en avontuurlijk en niet te tegendraads; een doorbraak naar een groter publiek leek tot de mogelijkheden te behoren. 

Dat gaat echter niet meer gebeuren, want op het moment van uitkomen van tweede album 'The Hollows' is al bekend geworden dat Sky Architects de pijp aan Maarten heeft gegeven. De band gaat geen concerten meer geven en de opnamen komen zelfs niet terecht op cd of lp maar zijn enkel als digitaal album te verkrijgen (als je wilt zelfs gratis). Meer muziek van de Denen komt er dus niet en dat is jammer, want ook deze plaat bewijst dat Sky Architects een band met veel potentie is die met een goede promotie in ieder geval Europees succes zou moeten kunnen oogsten.

Je zou de muziek van Sky Architects kunnen omschrijven als post-rock light, als die typering niet een denigrerende bijklank zou hebben. De band slaagt erin om een mistroostige sfeer te creƫren, zowel muzikaal als vocaal, zonder depressief te klinken. Ook is overduidelijk een popelement in de muziek aanwezig, door de band omschreven als 'doom-pop'. De muziek is daardoor niet zwaar op de hand en ligt bij tijd en wijle zelfs makkelijk in het gehoor. De band blijft ver weg van sludge en metal en houdt de sound clean en helder, zelfs wanneer krachtig uit de hoek wordt gekomen, wat in vrijwel alle tracks wel ergens gebeurt.

'The Hollows' opent met twee instrumentale stukken, Alleviate en Birth Into Being, waarmee de toon wordt gezet: met twee helder en melancholiek klinkende gitaren wordt gestaag aan een climax gebouwd of wordt ineens stevig uitgepakt. Het zijn geijkte post-rocktrucjes die Sky Architects tot in de puntjes beheerst en die, hoewel voorspelbaar, op dit album geen moment vervelen. Ook blijft steeds sprake van songs; het Deense viertal bouwt niet eindeloos voort op een klein thema. Van enige ontwikkeling naar een ander geluid is geen sprake; de band deed exact hetzelfde op 'The Promise Of Tomorrow' en verschillen met die plaat zitten in details zoals de elektronische percussie van Odd Shapes in Spiralling en de vrouwelijke vocalen van Stine Dreier in de bonustrack, een vocale versie van Alleviate.

Over vocalen gesproken: die doen hun intrede vanaf het derde nummer, Compass. Zodra er gezongen wordt neigt de muziek naar dromerige pop; normaliter op dit blog geen aanbeveling maar het werkt wel bij Sky Architects, omdat de weemoedige sfeer niet wordt losgelaten. Een overheersende rol spelen de vocalen niet; ook de nummers waarin gezongen wordt kennen over het algemeen langere instrumentale stukken.

In Into The Fray komt het melodiegevoel van Big Country als invloed naar voren in de gitaarlijnen. Een van de hoogtepunten is ook Flashback, dat na een rustig begin naar een climax groeit dat het onvolprezen Toundra in herinnering roept. De vocalen brengen het nummer vervolgens in rustiger vaarwater, maar niet voor lang, want een laatste krachtig gedeelte volgt. Met ruim zes en een halve minuut is Flashback het langste stuk op de plaat maar het had nog wel langer mogen duren. Gelukkig stelt het daarop volgende Remembrance, dat op het eind bij wijze van uitzondering een behoorlijk tegendraadse uitbarsting bevat, ook niet teleur. 

Hoewel Sky Architects op 'The Hollows' geen echte ontwikkeling laat zien ten opzichte van de voorganger, weet de band zijn sound wel te perfectioneren en ook qua songwriting is deze plaat net iets sterker dan 'The Promise Of Tomorrow', waardoor toch gesproken kan worden van progressie. Jammer genoeg zullen we nooit weten of de band tot nog meer in staat is. De melancholische muziek past wel bij een afscheid, dat dan weer wel.

http://skyarchitects.org/ 

https://skyarchitects.bandcamp.com/album/the-hollows 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten