zondag 29 maart 2015

Toundra bewijst opnieuw grote klasse  

Toundra - IV

Superball Music, 2015



Toundra behoort al sinds het debuut ('I') tot de eredivisie van de (instrumentale) post-rock. Dat hokje doet de band trouwens wel een beetje tekort. Dat komt omdat de Spanjaarden in tegenstelling tot veel van hun genregenoten goed hebben begrepen dat je binnen een nummer variatie moet aanbrengen. Bij Toundra dus geen eindeloze herhaling van dezelfde motiefjes en thema's, maar stukken die spanning opbouwen juist door te variëren in melodie en ritme. Dit was al het geval op het debuut, wat nog het meest als klassiek post-rock klinkt. Met 'II' en 'III' heeft de band hun stijl tot in de perfectie uitgebouwd. Nu is er de vierde worp, uiteraard 'IV' genaamd.

Waar de vorige twee platen van Toundra volledig in balans waren, ligt dat bij de opvolger toch net een tikje anders. Zo haalt het sfeerstuk Lluvia de vaart uit het geheel, en ook al vroegtijdig want het is het derde nummer van 'IV'. In het daaropvolgende Belenos ligt de climax redelijk ver van het einde en deze track wordt gevolgd door het rustig beginnende Viesca. De plaat kabbelt hierdoor even voort.

Betekent dit dat we 'IV' moeten bestempelen als een tegenvaller? Nee, dat toch niet. De fraai opbouwende opener Strelka en het door de band als eerste vrijgegeven Kitsune behoren tot het beste wat de band tot nu toe opnam. Het lange Qarqom is afwisselend en ook zeer fraai. De climax in Belenos komt hard aan en liegt er ook niet om. Afsluiter Oro Rojo is wat opgewekter van toon en wat minder spannend dan de hiervoor genoemde tracks, maar kent een sterk middenstuk dat leidt tot een mooie apotheose. En tot slot is er Viesca, een nogal afwijkend stuk, geplaatst in het hart van het album. Ondanks dat hier sprake is van een behoorlijke stijlbreuk in vergelijking tot de rest van de plaat, stoort dit geen moment. De gitaren zijn hier akoestisch en de blazers en strijkers stuwen het nummer naar grote hoogte.

'IV' is niet zo goed als 'II' en 'III', maar dat waren dan ook bijna perfecte post-rockalbums zonder noemenswaardige minpunten. Die kent 'IV' dus wel een paar, maar ondanks dat bewijst Toundra ook met dit schijfje zijn grote klasse. De band verdient veel meer dan de twintig mensen die in november vorig jaar kwamen opdagen in 't Beest te Goes voor een geweldig optreden. In So What in Gouda in februari van dit jaar was dit aantal al opgelopen tot ongeveer veertig, dus we kunnen spreken van een stijgende lijn!

https://www.facebook.com/toundra




Geen opmerkingen:

Een reactie posten