dinsdag 14 april 2015

Uniek Oostenrijks duo houdt het kort op 'Spot'

Attwenger - Spot

Trikont, 2015 


Attwenger bestaat al sinds 1990 uit Markus Binder (drums, elektronica, zang) en Hans-Peter Falkner (accordeon). De muziek is een unieke mengeling van Oostenrijkse volksmuziek, folk, hiphop en punk. En dat gezongen in Boven-Oostenrijks dialect (Oberösterreichisch). Tenzij je uit die streek komt, versta je er dus geen bal van. Gelukkig hindert dat niet.

Na een paar platen in hun kenmerkende folkpunk-met-hiphopinvloeden stijl, kwam Attwenger in 1997 met 'Song' op de proppen, waarop de nummers met een korte tot normale songlengte waren vervangen door drie lange stukken van ieder een kwartier, plus een track van zes minuten. De tracks volgden geen normale songstructuur, waardoor 'Song' wat geduld van de luisteraar vergde. Pas vijf jaar later verscheen opvolger 'Sun', waarop de songs weer wat korter waren en waarop ook het Boban Markovic Orkestar en Fred Frith bijdragen leverden. Op het zeer goede 'Dog' deed het duo weer alles zelf, evenals op de laatste studioplaat 'Flex'. Vorig jaar verscheen 'Clubs', waarop live-opnamen van verschillende concerten. De plaat had een wat collage-achtig karakter, wat niet steeds bevredigend uitpakte.

Op 'Spot' kiest Attwenger voor de korte vorm. Dat betekent dat je 23 tracks voorgeschoteld krijgt. Eigenlijk zijn dat twaalf tracks die klokken tussen twee en drie minuten. Daartussenin bevinden zich elf korte intermezzo's van 24 tot 80 seconden. De cd duurt exact veertig minuten, dus ook wat dat betreft houdt Attwenger het kort. De plaat biedt muzikaal gezien geen nieuwe inzichten in waar Attwenger voor staat - het duo heeft alles al eens eerder gedaan - maar het pakt op 'Spot' allemaal wel goed uit. De nodige elektronica wordt in de nummers verweven, er worden regelmatig effecten (waaronder een bak distortion) op de accordeon gezet en Markus Binders voordracht doet wat droogkomisch aan (al is dat misschien helemaal niet zo bedoeld). De invloeden uit de Oostenrijkse volksmuziek zijn nog steeds duidelijk te horen, maar geïntegreerd in het unieke geluid van het duo. Op het eerste gehoor kan het wel wat als teveel van hetzelfde klinken, maar na een paar luisterbeurten is dat euvel verdwenen. 

En die teksten dan? Niet te verstaan dus, maar waar gaat het eigenlijk over? Dat antwoord is te vinden op de website van het Duitse platenlabel Trikont:

"Thematisch beleuchtet Spot Folgendes:
Nicht alleine sein, Tourismusunfalltourismus, Ende der bekannten Welt, Gegenübertum, Unfugsfuge, Minimalismus, Erfrorenheit, spontane Homoerotik, Monodialog, Wortroulade, Immernochsong, Leckfunk, Jalousienblick, Überwachungsfolgen, Leere Versprechungen, Polkapunk, Automatisierung, Schweigen, Davonlaufen, Wohnen, Quatsch, Plärren, Alleine sein."

Weten we dat ook weer.

http://attwenger.at/

http://trikont.de/category/musik/kunstler/attwenger/





Geen opmerkingen:

Een reactie posten