zaterdag 5 maart 2016

Live: Steak Number Eight

Luxor Live, Arnhem

Vrijdag 4 maart 2016

 

14,5 jaar was de gemiddelde leeftijd van de bandleden toen Steak Number Eight in 2008 Humo's Rock Rally won. En dan stel je wat voor in België. Anno 2016 heeft de band al vier platen uit, oogt het viertal nog steeds als een stel jonge honden en is aan gretigheid helemaal niets ingeboet. Dat blijkt wel in Luxor Live in Arnhem, waar slechts een kleine veertig man komt opdagen maar Steak Number Eight op het podium van de kleine bovenzaal alles geeft.

Humo's Rock Rally winnen betekent dat je als band op de kaart staat, maar het is dan nog altijd maar de vraag hoe de verdere ontwikkeling zal verlopen. In het geval van Steak Number Eight zit dat wel goed; elke nieuwe plaat laat progressie zien ten opzichte van de vorige en het afgelopen jaar verschenen 'Kosmokoma' laat een volwassen en zeer veelzijdige band horen, wars van compromissen.

De muziek van Steak Number Eight kan onder de noemer 'metal' worden geschaard, maar de muziek heeft ook een alternatief randje. Sludge en doom worden gelardeerd met post-rock, progrock, gitaarrock en psychedelica. Overgangen in stijl vinden ook plaats binnen de nummers, zijn technisch knap en klinken bovendien niet geforceerd, zowel op plaat als in levende lijve.


Opening en slot van 'Kosmokoma' zijn ook live vertrekpunt en slotakkoord, maar in omgekeerde volgorde. De set opent derhalve met Space Punch, waarin de band na een spannend intro vol de beuk erin gooit, maar ook de psychedelische kant goed naar voren komt. Frontman Brent Vanneste maakt een energieke en zéér gedreven indruk, bevindt zich vaak op de rand van het podium en later ook in de voorste gelederen van het publiek.

Bij dat publiek slaat de vlam niet echt in de pan; een moshpit blijft achterwege, wellicht door de zeer magere opkomst, maar er wordt zichtbaar genoten, vooral op de eerste rijen. De uitnodiging van Vanneste om dichterbij te komen wordt met graagte geaccepteerd, wat de interactie tussen band en publiek ten goede komt. 

De setlist wordt logischerwijs gedomineerd door nummers van het laatste album en kent louter sterke tracks, waarin de veelzijdigheid van de band wordt benadrukt. De ritmesectie is strak (waarbij vooral het ijzersterke drumspel van Joris Casier opvalt), beukt erop los en neemt met ogenschijnlijk gemak de ritmisch complexe stukken die er legio zijn. Het gitaarwerk is kleurrijk, waarbij wel moet worden aangetekend dat de gitaar van Cis Deman wat te zacht staat, vooral in het eerste half uur van het optreden.

Muzikale hoogtepunten noemen is eigenlijk ondoenlijk omdat het hele concert overtuigt en er geen enkel moment van verslapping optreedt, maar de eerste keer dat de heerlijk traag en zwaar beukende riff van Gravity Giants wordt ingezet mag toch wel als het glorieuze piekmoment van de show worden beschouwd. Met Return Of The Kolomon komt een einde aan een kort, explosief concert. Een toegift wordt niet gespeeld, daarvoor is wellicht de reactie van het publiek ook iets te lauw, maar het doet niets af aan het sterke optreden van een van de meest interessante metalbands van dit moment.

http://www.steaknumbereight.com/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten