Live: Kodian Trio met Martina Verhoeven en John Dikeman

Café De Afzakkerij, Veghel

Vrijdag 13 mei 2016

 

Het Noordbrabantse Veghel beschikt over een fraai cultuurcluster, gevestigd in een aantal oude fabriekspanden. Binnen dit cluster bevindt zich ook cultuurcafé De Afzakkerij, waar in samenwerking met Kunstgroep De Compagnie en Poppodium De Noordkade concerten worden georganiseerd.  De Compagnie heeft ook oog en oor voor muziekgenres die een wat kleiner publiek aanspreken, en zo staat vanavond het Kodian Trio op het podium in De Afzakkerij, al is dat trio vanavond uitgebreid tot een kwintet.

Het Kodian Trio bestaat uit Colin Webster (saxofoon), Dirk Serries (gitaar) en Andrew Lisle (drums). Twee maanden geleden verscheen van dit drietal de debuut-lp 'I' op het Tonefloat-label en ter gelegenheid daarvan werd een korte tour door Nederland ondernomen, wat het trio o.a. in De Pletterij in Haarlem bracht, waar voor een klein publiek een spannend optreden werd gegeven. 

Tegelijkertijd met 'I' verscheen op Tonefloat de lp 'Apparitions' van het kwartet Dikeman Lisle Serries Webster. Het Kodian Trio plus saxofonist John Dikeman dus. Van hetzelfde viertal verscheen vorig jaar al de cd 'Live At Cafe Oto', op Colin Websters label Raw Tonk. De platen tonen twee verschillende zijden van het kwartet: de live-cd de rauwere, robuustere kant en de studio-lp de meer geduldige en beheerste kant. Contrabassiste Martina Verhoeven is de echtgenote van Serries en speelde met hem o.a. in Fantoom, waarvan, eveneens op Tonefloat, vorig jaar de lp 'Sluimer' verscheen. Ook is Verhoeven te horen op 'Cinepalace' van het trio Serries Verhoeven Webster. 

De muzikanten die vanavond op het podium staan zijn dus geen onbekenden van elkaar.  
Dikeman trekt als vanzelf de meeste aandacht naar zich toe. Zijn tenorsax klinkt harder door dan de alt waarop Webster vanavond speelt en bovenal is de motoriek van Dikeman opvallend; hij lijkt saxofoon te spelen met zijn hele lijf. Webster mag dan wat minder volume hebben dan Dikeman, dat wil niet zeggen dat zijn spel ondersneeuwt. Integendeel, zijn kenmerkende, soms luisteronvriendelijke maar veelzijdige spel is herkenbaar, ook als hij niet de zware bariton- maar de veel lichtere altsax bespeelt.

Het kwintet speelt twee sets, waarin drie stukken worden gespeeld. Het muzikaal gebodene ligt een beetje tussen de twee hiervoor genoemde platen van het kwartet Dikeman Lisle Serries Webster in. Enerzijds is er het aftastende, zoekende spel, maar ook zijn er momenten waarop flink van leer wordt getrokken en herrie wordt geschopt. Verhoeven speelt vaak spaarzaam en dienstbaar, gebruikmakend van een beperkt aantal noten. Dat is slechts anders in twee korte duo-gedeelten, met Lisle en met Serries. De Engelse drummer is een feest om naar te luisteren maar vooral ook om naar te kijken. Hij lijkt bijna gedachteloos, nonchalant te spelen maar weet met mooie vondsten de juiste textuur aan te brengen in de wringende muziek.

Serries' gitaarspel komt in de kwintetbezetting wat minder naar voren dan in het Kodian Trio zonder aanvulling. Afwezig is hij echter geenszins. Zittend op zijn stoel, gitaar vaak op schoot en het instrument bewerkend met strijkstok of schroevendraaier is hij zowel bindmiddel als een stem op zichzelf. In het laatste geval is zijn spel expressief maar opvallenderwijs minder percussief dan twee maanden geleden in Haarlem. 

De muziek van het Kodian Trio + 2 is niet voor iedereen. Gaandeweg, en met name tegen het einde van het optreden komen mensen binnen die niet voor het concert zijn gekomen en dat zorgt voor wat gedruis op de achtergrond. De liefhebbers vooraan zijn echter getuige van mooi concert van een vijftal muzikanten dat elkaar, soms los van elkaar improviserend, steeds opnieuw weet te vinden en zo in alle individuele vondsten samenhang weet aan te brengen.

http://colin-webster.blogspot.nl/ 

http://www.dirkserries.com/ 

http://www.andrewlisle.com/ 

http://www.doek.org/project/john-dikeman/