Sputnik Trio - Live Betrayal

Sentencia, 2016

 

Jazz uit Spanje, minder voor de hand liggend dan je zou denken. Sputnik Trio bestaat niet uit muzikanten die louter jazz spelen. Bassist Marco Serrato en drummer Borja Díaz vormen als duo de doom metalband Orthodox en saxofonist/klarinettist Ricardo Tejero houdt zich naast het spelen van freejazz ook bezig met Afrikaanse muziek en dansmuziek. 'Live Betrayal' is echter wel een improvisatieplaat.

Eerder dit jaar verscheen van deze drie muzikanten en saxofonist Colin Webster de cd 'Spain Is The Place', een rauwe en intense plaat waarop de doom metal-ritmesectie zich niet onbetuigd laat en bewijst dat hun spelopvatting uitstekend past in een vrijere muzikale context, iets wat in iets mindere mate ook al te horen was op de Orthodox-cd 'Axis' van eind vorig jaar.  

'Live Betrayal' is niet het eerste werk van Sputnik Trio dat op geluidsdrager verschijnt. In 2014 verscheen al een titelloze cd op het Raw Tonk-label. Waar 'Sputnik Trio' wordt gekenmerkt door experimentele freejazz in dertien voor jazz-begrippen korte stukken, telt deze nieuwe plaat slechts drie stukken, waarvan er twee de vijftien minuten overschrijden en het kortste stuk ook nog altijd ruim elf minuten duurt. In eerste instantie lijkt 'Live Betrayal' daardoor wat stootkracht te missen, ook omdat zonder Webster wat aan intensiteit verloren gaat, maar wat ervoor in de plaats komt bevalt alleszins.

'Live Betrayal' is een live-cd, opgenomen op 8 mei 2015 in El Juglar te Madrid. Het trio moet het op deze plaat niet hebben van het ruwe experiment, maar van een meer gelijkmatige aanpak waarin voor al te uitzinnige uitspattingen geen plaats is. In het eerste stuk, Leaving A Hole In Every Town is aan het begin met een beetje fantasie een flard van een doom metal-sound te ontwaren, maar veel minder zwaar. Tejero en Serrato, op gestreken bas, vinden elkaar in een mooi duel, terwijl Díaz niet zozeer een tempo aangeeft als wel voor tegendraadse ritmiek zorgt. Tejero soleert prachtig, gaat nergens over de top maar weet zijn vrijheid maximaal te benutten zonder in louter experimenteerdrift te vervallen.

Geheel andere koek is Call My Wife At Home, dat lange tijd blijft hangen in aftastend, minimaal spel, waarin Tejero de kleppen van de altsax het werk laat doen, Serrato voorzichtig krassende geluiden voortbrengt en Díaz met goed geplaatste percussie zorgt voor spanning. Verderop zoekt Serrato met zijn bas hogere regionen op en bespeelt Díaz zijn cimbaal met een strijkstok. Tergend langzaam begint zich iets van een voorwaartse beweging te voltrekken. Tejero schakelt over op klarinet en samen met Serrato vindt hij een weemoedige melodie, begeleid door Díaz op voornamelijk bekkens. 

Don't Let 'em Know begint met een solo voor altsax. Tejero's toon is gevoelvol, maar de solo kent ook voorzichtig weerbarstige trekjes. Drums en bas weten op fraaie wijze grommend, rommelend en intens de melodieuze rijkdom van de saxofoon te ontregelen. Ook Serrato toont zijn melodieuze kant in een gestreken bassolo. Even later begeleidt hij de solo van Díaz, wiens spel op de toms rijk geschakeerd is. Tejero meldt zich weer aan het front en zijn solistische spel wordt door rollend spel van bas en drums ondersteund.

Sputnik Trio doet op 'Live Betrayal' niet aan muzikale krachtpatserij of effectbejag, maar overtuigt met een fraaie set vol pure en zeer pakkende freejazz die de aandacht opeist door een combinatie van sensibiliteit, spontaniteit en speelse muzikaliteit.

https://sentenciarecords.bandcamp.com/album/live-betrayal 

http://www.ricardotejero.com/ 

https://orthodoxband.bandcamp.com/